Dan Yerna

De boer op

Zijn functie is een hele mond vol. Zelf omschrijft hij het liever als verbinder en structuurbouwer. “Ik zorg dat de juiste afdelingen, de juiste mensen met elkaar in contact komen om samen iets te betekenen voor de culturele instellingen. Dat kunnen collega’s zijn, maar ook inwoners of partners zoals bedrijven en zzp’ers.” Dan gaat dus regelmatig ‘de boer op’ en drinkt kopjes koffie met mensen. “We zijn nu ook bezig met een kennisplatform, zodat de culturele instellingen - Centre Céramique, Kumulus en het Natuurhistorisch Museum – nog beter van elkaar weten wat ze doen en met wie ze contact hebben.”    

Praatjes en rapporten

Maar Dan doet meer. “Als projectleider wijkgerichte behoefteanalyse ga ik ook met mensen in gesprek. We willen zorgen voor meer cultuurparticipatie, maar dan moet je ook weten wat er leeft in de verschillende wijken.” En dus stapt Dan op zijn fiets en gaat naar het buurtcentrum, de lokale bakker of maakt een praatje met de wijkagent. Daarnaast gaat hij in gesprek met instellingen, zoals het theater of de universiteit. Dat zijn heel wat kopjes koffie. “Uiteindelijk moet er natuurlijk een rapport worden geschreven. Op die manier werk ik mee aan 2 van de speerpunten van de Ontwikkelagenda van onze gemeente: gebiedsgericht werken in de wijken en integraal werken (afdelingsoverschrijdend, red.).”

Andere gesprekken

De overstap van de commerciële wereld naar werken voor een gemeente is niet heel gebruikelijk. “Op een gegeven moment paste ik deels niet meer in die wereld. Ik kwam wel eens voor mijn werk bij (semi)overheid instanties en merkte dat die gesprekken heel anders verliepen. Daar was ik veel meer op mijn gemak. Minder maatpakken, meer spijkerbroeken met een net overhemd. Er wordt anders met budgetten omgegaan, omdat het over gemeenschapsgeld gaat. Daarom heb ik bewust gesolliciteerd bij de gemeente.”

Als een vis in het water

Als geboren en getogen Maastrichtenaar stond deze stad met stip op 1. “Ja, dan ben ik toch wel een beetje chauvinistisch. Ik ken hier ieder gaatje en paadje. Vroeger zat ik uren in de auto, nu ga ik met mijn scooter, fiets of te voet overal naar toe. Dat parkeert ook een stuk gemakkelijker. Ik ben blij dat ik hier kan werken.” Dan wordt enthousiast als hij praat over de mensen waar hij nu mee mag werken. “Dat zijn voornamelijk ‘vakidioten’ in de meest positieve zin van het woord. Ze praten vol passie over hun werk, sommigen zijn een wandelende encyclopedie.” Dan is niet erg creatief, maar wel goed in proces- en projectmatig werken. Een gouden combinatie. “Ik voel me hier als een vis in het water.” Een van de vele bijzonder momenten was toen Dan bij een verzorgingstehuis stond en aanschouwde hoe er voor de ouderen gedanst werd. Een actie vanuit ons team Cultuurmakers Maastricht in samenwerking met de Nederlandse Dansdagen in coronatijd. “Daar kreeg ik echt een brok van in mijn keel.”